بررسی آزمایشگاهی مقاومت شکست ترمیمهای کامپوزیتی باند شده

مقدمه: دندانهایی که معالجه ریشه می شود به دلیل از دست رفتن سقف پالپ چمبر مستعد شکستگی می شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر باندینگ های عاجی و گلاس یونومر به همراه ترمیم های کامپوزیتی بر مقاومت شکست دندانهایی که معالجه ریشه شده اند می باشد. روش بررسی: چهل دندان سالم انسانی پره مولر فک بالا جمع آ وری و از این تعداد ده دندان به منظور کنترل مثبت در نظر گرفته شد و بر روی سایر دندانها درمان ریشه و حفرات mod انجام گردید.سپس دندانها به پنج گروه تقسیم شدند: 1-گروه دندانهای سالم 2- دندانهای تهیه حفره شده و بدون ترمیم به عنوان کنترل منفی 3- دندانهای تهیه حفره شده و ترمیم شده با گلاس یونومر (vitrabond) وباندینگ عاجی(singlebond) و کامپوزیت رزین نوری (z100) 4-دندانهای تهیه حفره شده و ترمیم شده با باندینگ عاجی (singlebond) و کامپوزیت رزین نوری (z100). سپس نمونه ها در دستگاه instron 8502 و در معرض نیروی فشاری قرار گرفتند تا زمانی که شکستگی در آنها ایجاد شدو عدد مربوطه ثبت شد. نتایج: گروه 1 دارای بیشترین مقاومت شکست بود و به دنبال آن به ترتیب گروههای 2 و3 و4 قرار گرفتند. آزمونهای آماری آنالیز واریانس (anova) وt-test وchi-square تفاوت معنی داری بین تمامی گروهها نشان داد(p<0.05) . نتیجه گیری: استفاده از باندینگ عاجی به همراه کامپوزیت رزین سبب افزایش بیشتر مقاومت شکست دندانهای معالجه ریشه شده نسبت به استفاده از ساندویچ گلاس یونومر و باندینگ عاجی و کامپوزیت رزین در مقابل نیروهای فشاری می شود.